Urodził się w Namysłowie, z którego wyjechał wraz z rodziną do Kłecka, gdzie spędził dzieciństwo. Od 1978 mieszka w Gnieźnie. Jest absolwentem filologii polskiej UAM. Wiersze drukował m.in.: w „Czasie Kultury”, „Toposie”, „Odrze” i „Zeszytach Poetyckich”.
Zadebiutował na IV Piastowskim Lecie Poezji, (wrzesień 1982) wygrywając Turniej Jednego Wiersza.
W 1981 współzałożyciel i członek Poetyckiej Grupy Efektystów, działającej do 1986 r.
Jest redaktorem „Zeszytów Poetyckich”, zajmuje się również współczesną poezją, omawiał m.in. twórczość Krzysztofa Szymoniaka.
W swojej twórczości Maciej Krzyżan jest neoklasycystą, nawiązuje do Cypriana Kamila Norwida, Czesława Miłosza oraz Zbigniewa Herberta, z którym polemizuje stworzony przez poetę „Pan Memento” (odpowiednik herbertowskiego Pana Cogito), analizując tom Tymczasem wracam do swoich z 2011 r.
Przynależność: Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Publikacje:
Okruchy , Gniezno, 2008,
Tymczasem wracam do swoich , Radwan Wydawnictwo Literackie i Naukowe, 2011,
Rekolekcje, czyli zapiski z trzeciego piętra , Biblioteka „Toposu”, 2013,
In Tempus Praesens , Zeszyty Poetyckie, zbiór haiku pod redakcją Dawida Junga, blurb Vital Voranau,
Poezja (nie)hermetyczna i podobne rytmy, czyli idąc dalej , Galeria Autorska Jana Kaji i Jacka Solińskiego, Bydgoszcz 2015